επιρρυπαίνω

ἐπιρρυπαίνω (Α) [ρυπαίνω]

1. λερώνω, ρυπαίνω («ὥσπερ ἰοῡ ἐπιρρυπαίνοντος τὴν πολυτέλειαν», Πλούτ.)

2. παθ. ἐπιρρυπαίνομαι

(για τραύματα) γίνομαι συνεχώς ρυπαρός, ακάθαρτος.